بررسی نیازهای آموزشی بیماران ترخیصی و رضایتمندی آنها از عملکرد آموزشی پرستاران در کرمان

مقدمه: شناسایی و رفع نیازهای آموزشی مددجویان با توجه به تغییری که بیماری در زندگی آنها بوجود آورده است. یکی از شاخصهای اصلی رضایتمندی بیماران از خدمات مراقبتی درمانی است. هدف این مطالعه، تعیین نیازهای آموزشی بیماران ترخیصی و رضایتمندی آنها از عملکرد آموزشی پرستاران بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان می باشد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است که بر روی 502 نفر از بیماران ترخیصی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون t و تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند. نتایج: نتایج بدست آمده نشان می دهد میانگین و انحراف معیار نمره نیازهای آموزشی مددجویان (85.53±16.4) و میانگین و انحراف معیار رضایت مددجویان از عملکرد آموزشی پرستاران (45.86±18.9) بود. تحلیل داده ها نشان داد بین برآورده شدن نیازهای آموزشی و متغیرهای وضعیت درمان و سن مددجویان ارتباط معنی دار آماری وجود دارد (p<0.05). به طوری که افراد مسن تر و آنها که درمان کامل نشده بودند رضایت کمتری نسبت به سایر گروهها داشتند. بین نمره رضایتمندی از برآورده شدن نیازهای آموزشی و انتظارات آموزشی مددجویان ارتباط معنی دار آمار وجود نداشت. نتیجه گیری: رضایت بیماران زمانی حاصل می گردد که توافق و تجانسی بین انتظارات آموزشی مددجویان و برنامه آموزشی اجرا شده وجود داشته باشد، اگرچه برنامه آموزش مددجویان نسخه ثابتی برای همه آنها نیست ولی برآورده شدن اولویتها و حداقل نیازها با توجه به طول مدت بستری آنها از سوی سیستم پرستاری ضروریست.